Ministarstvo inostranih poslova Crne Gore:

Analiza medijske scene Crne Gore

Republika Crna Gora
Ministarstvo inostranih poslova
Kabinet Ministra

Podgorica, 15. februara 2005.

Postovani,

U prilogu, radi informisanja, dostavljamo analizu medijske scene Crne Gore

S postovanjem, Ivana Pajevic
Sef Kabineta

Dostavljeno:

- Kabinet Predsjednika Skupstine Crne Gore
- Kabinet Predsjednika Vlade Crne Gore

Na uvid

Predmet: Inforamcija MIP-a Crne Gore “Analiza medijske scene Crne Gore u godini u kojoj treba naciniti odlucne korake na putu ka drzavnoj samostalnosti”

Iz Analize:

- U realizaciji projekta nezavisnosti krece se skromnom medijskom logistikom.
- Data analiza medijskih kuca u Crnoj Gori, markirane lose strane od javnih do privatnih medija
- Kao znacajno, posebno izdvojeno nepostojanje nacionalne novininske agencije (“Mina” zavisna od stranih donatora sa problematicnim profesionalnim dignitetom uredjivackog tima…)

Izasli sa predlozima, kojima preduslov osmisljena drzavna strategija i pravi nacin prezentiranja prednosti ideje crnogorske drzavnosti, izmedju ostalog:
- Bolja organizacija Vladinog biroa za informisanje,
- Uciniti i program RTVCG profesionalnijim,
- Materijalno pomoci NTV “Montena” i “Sky Sat”

Organizacija TV “In” na drugacijim osnovama, jacanje uredjivackog kadra i dr.

Ne ulazeci u objektivnost nalaza, konzistentnost predloga, o cemu bi stav trebalo da daju nadlezne sluzbe, ukljucivajuci i Ministarstvo kulture, tema zasluzuje da joj se posveti odgovarajuca paznja.

Analiza medijske scene Crne Gore u godini u kojoj treba naciniti odlucne korake na putu ka drzavnoj samostalnosti


Medijska scena Crne Gore je na prvi pogled profilisana adekvatno stanju na politickom terenu. I povrsan uvid u stanje ovdasnjih medija ucinice da se shvati kako je nadmoc medija bliskih vlasti ili politickoj ideji koju zagovara zvanicna drzavna politika – samo privid. U realnom zivotu, stvari ne stoje nimalo povoljno za napore koje treba uciniti u ovoj, za pitanje drzavnog statusa, presudnoj godini.

Naravno, bilo bi pogresno vracati se metodama proslosti I ciniti napor da se mediji ustroje po principu poslusnosti i bespogovornog sluzenja vladajucoj politici. Naprotiv, za promociju ideje nezavisne Crne Gore potrebna je tacna i precizna informacija, profesionalno i objektivno informisanje, a ne agit prop I povladjivanje vlasti i pojedincima iz nje. Za tako nesto, preduslov je dobra drzavna strategija, mnostvo predstavnika vlasti koji znaju objasniti superiornost ideje i koordinacija sa medijima uz apel da tacno i pravovremeno preslikaju sustinu onoga sto se zeli prezentovati javnosti (u cemu veliku ulogu mora odigrati Vladin biro za informacije).

Treba priznati: u realizaciji projekta nezavisnosti, krece se sa skromnom medijskom logistikom, zbog niza propusta koje su nacinjeni, prije sve u zakonodavnoj sferi.

RTVCG sada je fazi transformacije u Javni servis. Ta cinjenica pracena je naporom da se po svkau cijenu, bez pravnih kriterijuma i postovanja logike profesije, raskrsti sa neslavnom prosloscu i pokroviteljstvom vladajucih struktura. Najcsce, to se cini usiljeno i bez neophodne profesionalne mudrosti.

Uredjivacka ekipa sklona je da ustvrdi da je eliminisanje protokolarnih informacija i aktivnosti drzavnih funkcionera iz prvih minuta informativnih emisija – veliki iskorak ka profesionalizmu. Istovremeno, karakteristicni su po nekritickom ustupanju prostora stavovima minornih opozicionih stranaka i pravljenju balansa informacija ( po svaku cijenu).

Pritom, selekcija uredjivackog kadra nacinjena je tako kao da je jedini cilj bio pronaci ljude koji nijesu naklonjeni aktuelnoj vlast. Tako je urednik Prvog programa novinar cija je porodicna logika kontriranje ( po svaku cijenu) aktivnostima Vlade i njenog prvog covjeka. Slicno je strukturiran i DESK, a novinari naklonjeni ideji nezavisnosti ne uzivaju zavidan tretman.

Za to vrijeme, Drugi program ciji celnici su usamljeni u ispravnom poimanju nacina na koji treba zagovarati ideju nezavisnosti na profesionalan nacin (izuzetak je njihova sportska redakcija), na zalost, u veoma malom procentu programa tretira politicke teme.

Po gotovo istom sablonu kao Prvi program TVCG: distanca prema vladajucoj strukturi – po svaku cijenu, davanje istog tretmana drzavnim zvanicnicima i prvacima instaliranih politickih struktura, ponasaju se i dnevnik “Vijesti”, novinska agencija “Mina”, televizija “MBC”, a nerijetko i TV “In”.

Koliki hendikep za crnogorski medijski prostor predstavlja nepostojanje nacionalne novinske agencije, suvisno je govoriti. To agenciji “Mina”, zavisnoj od stranih donatora i sa problematicnim profesionalnim dignitetom uredjivackog tima, daje monopolski polozaj na medijskom trzistu, a time i mogucnost da makar i jedna njena iskrivljena i tendenciozna informacija, nacini pravu zabunu na medijskoj sceni Crne Gore, zbog same cinjenice da svi elektronski i stampani mediji prenose informacije te agencije – bez prethodne provjere tacnosti i pouzdanosti onoga sto prenose.

Sto se televizisjkih stanica tice, imamo jedan bezbojni i bezlicni “Sky Sat” i osiromasenu NTV “Montenu” koja i pored najbolje namjere, nije u stanju da realizuje ni dio emisija koje su na njoj postojale do samo prije godinu. Nemastina i prezivljavanje uslovljavaju egzistiranje sa ispodprosjecnim kadrom, nesposobnim da ucini nesto vise od pukog prenosenja tudjih informacija.

Uz to, konkurs za frekvencije dosao je u najtezem mogucem trenutku po crnogorske medije, a nepopustljivost I nespremnost za kompromis Radio-difuznog centra i Agencije za radio- difuziju govore da je odnos prema domacim medijima losiji nego prema onima iz druge clanice drzavne zajednice, jer su to za njih mala finansijska sredstva koja lako mogu pronaci.

Informativno-politicki program na radio stanicama (uprkos odlicnoj “Anteni M”) prevazidjen je i gotovo da nema nikakav uticaj na javno mnjenje, bas kao ni dnevni list “Pobjeda”, koji je bezlican i isprazan, a njen kadar u iscekivanju neizvjesne sudbine zbog transformacije vlasnistva tog lista.

List “Republika”, sve i da ga odlikuje najfiniji profesionaliozam, nema gotovo nikakav uticaj u javnosti. Na slican nacin prepoznata je i TV IN, mada je prednost medija kakav je televizija izrazito velika, a pokrivenost teritorije Crne Gore I mogucnosti koje ima televizija kao medij, cine da TV In, ukoliko na pravi nacin iskoriste te mogucnosti, moze biti velika sansa suverenistickog bloka.

Sto se tice TV PINK (m), sva je prilika da je rijec o velikoj zabludi onih koji su joj omogucili dominaciju na medijskom prostoru Crne Gore. Naime, vjerovatno ce biti kasno kada mnogi shvate da je steta koju proizvodi vladajuci kic i povladjivanje najnizim ukusima koje nudi ova televizija, mnogo veca od koristi od njenog inforamtivnog programa koji uglavnom objektivno prenosi informacije iz Crne Gore. Naime, sati i sati programa rezerivsani za kulturni genocid koji silazi u crnogorsku omladinu sa programa TV Pink, cine da generacije nase omladine stasavaju uz iskrivljen sistem vrijednosti uz konzumiranje pogubnog sadrzaja i prihvatanje svega onoga sto je antievropsko i anticivilizacijsko.

Izgleda da i u vlasti I u medijima, malo ko, ili gotovo niko ne shvata da su uspjesi u sportu i kulturi najbolji nacin da se afirmise neka drzavna tvorevina, pa makar to bila i nakazna drzavna zajednica ciji je autor Havijer Solana. Samo jedan uspjeh fudbalske ili odbojkaske reprezentacije, ili pjevac iz Srbije, dovoljni su da se gotovo 80 odsto stanovnistva Crne Gore identifikuje sa njima, da im se divi, da slavi njihov uspjeh, kao zajednicke drzave … uspjeh koga “ne bi bilo kada bi nas neko odvojio od Srbije” … bez koje “na tom polju ne bismo bili niko i nista”. U tome im svesrdno pomazu “crnogorski” sportski novinari (najslabija karika u crnogorskom novinarstvu) svojim izlivima intimizacije i svojatanja tipa “nasi plavi”, “mi smo pobijedili”, “umalo nismo dali gol”, “igrace u najdrazem plavom dresu” i td. Pitanje je samo kako bi ti ljudi sjutra dozivjeli cinjenicu da je zajednica sa Srbijom proslost i da je NAS samo onaj koji je iz Crne Gore, pa makar to bio Srbin iz Pljevalja ili Albanac iz Ulcinja. I da Vlade Divac ili Zeljko Joksimovic – nijesu nasi, vec nase (drage ili ne) komsije. Kao sto su to Toni Kukoc ili Doris Dragovic.

Dakle, da bi se krenulo u realizaciju projekta nezavisnosti, potrebno je, bez napadnog pokusaja ustrojavanja medija po vidjenjima pojedinaca iz vlasti, preduzeti njaneophodnije korake kao sto su:

- bolja organizacija Vladinog biroa za informacije (pazljivija prezentacija autenticnih izjava i saopstenja Vladinih funkcionera na web sajtu, plan nastupa u pojedinim medijima, odbijanje ucesca u emisijama sa neadekvatnim sagovornicima, odnosno gostima, predlaganje kada I kome treba dati odredjenu izjavu, te kada i posredstvom kojeg medija nesto treba plasirati u javnost, pompezno objavljivanje demantija onda kada je nesto pogresno ili iskrivljeno preneseno…)

- organizacija TV “In” na drugacijim osnovama, pojacanje uredjivackog i novinarskog kadra,

- pokusaj da se utice na TV CG da Prvi program ucini profesionalnijim, pa makar i uslovljavanjem pomoci iz budzeta,

- pronalazenje nacina da se materijalno pomognu NTV “Montena”, Sky Sat” i privatne radio stanice, pogotovo one sa sjevera Republike,

- uticaj na TV “Pink” da pojaca informativni program i obogati ga emisijama politickog sadrzaja i eliminisanje vladajuceg “kulturnog” kica iz kanala te televizije,

- hitno obezbijediti dopisnike Javnog servisa TVCG iz najvaznijih svjetskih centara (Vasington, Brisel, Berlin, Rim…), koji ce biti gradjani Crne Gore, jer je aktuelna mreza dopisnika, uglavnom Beogradjana, “tanka” i nepouzdana.

Preduslov za sve ovo je osmisljena drzavna strategija i pravi nacin prezentiranja prednosti ideje crnogorske nezavisnosti (nije dovoljno reci da je nezavisnost potrebna, vec precizirati sta ce ona donijeti gradjanima Crne gore – na kojem planu ce im biti bolje, gdje se ukazuju nove sanse za veci standard i kvalitetniji zivot, te demokratske iskorake … ali i saopstavanje u kojoj bi sferi zivota nezavisnost donijela probleme…)


Napomena: Analiza je interni dokument Ministarstva inostranih poslova Crne Gore, koji je javnosti ucinila dostupnim Narodna stranka

Saopstenje Ministarstva inostranih poslova

Ministarstvo inostranih poslova Republike Crne Gore vodi politiku otvorenosti i visestranog pristupa procesima, pojavama i trendovima, kako u zemlji, tako i u inostranstvu. U tom pravcu, Ministarstvo vrlo cesto dobija vaninstitucionalne pojedinacne ili grupne, samoinicijativne analize, osvrte, ocjene i tumacenja.

U skladu sa redovnom praksom funkcionisanja, Ministarstvo inostranih poslova, cijeneci znacaj blagovremenog upoznavanja sa razlicitim, bilo pozitivnim ili negativnim analizama i procjenama na razlicite teme, dobijene tekstove i analize prosljedjuje republickim organima.

Dakle, Ministarstvo inostranih poslova nema veze sa sadrzajem, tj. sa izrecenim ocjenama, niti je u bilo kom vidu autor pomenutog teksta.